16 Mart 2009 Pazartesi

...

Ölme hakkına saygı duyulmasından yanaydım hep, çünkü bana da çok uzak bir düşünce değil bu, ama bu gece anladım ki imkani yok böyle bişiyin. Birisi orda ölürken benim yarın sınavım var deyip arkanızı dönüp yatsanız da ağlayarak geri kalkıyorsunuz o yataktan, ve elinizden hiçbirşey gelmiyor işte, ulaşamıyorsunuz. Çıldırmamak işten değil. Kabus gibi bir günün ardından şimdi de bu... Tanrı yardımcımız olsun... Hani herkese katlanabileceği kadar yük verirdin tanrım, oldu mu şimdi bu yani? Zaman çabuk geçsin, bi an önce bişiyler yapılsın noolur...